Գարուն էր երբ արևի առաջին շողերի հետ ձյան միջից իր գլուխը դուրս հանեց ձնձաղիկը:Արևի փայլփլուն շողերը թափվում էին ծաղիկնների վրա:Թռչունները
վերադառնում են տաք երկրներից և վերանորոգում իրենց երփեմնի լքած բները բները:Ամենուրեք գարնանային
տրամադրություն էր բայց ձնձաղիկը կարծես դժգոհ էր այդ ամենից:Նա գլուխը խոնարհած ասաց.
-Էլի ես էլի ինձ
կպոկեն իմ հարազատ բնակավայրից ու չեմ կարող չփվել իմ ընկերնների հետ բայց դե,,,, լավ
կողմերել կան`օրինակ ես եմ որ առաջին եմ հայտվում ուսուցիչնների ձեռքերում,ես եմ որ
առաջին լուրն եմ հայտնում գարնան մասին ինձ
տեսնելով աղջիկնների ու մայրերի դեմքին ժպիտ է առաջանում ու անգամ այդ ժպիտը ինձ է
հաճույք պատճառում ու իրոք հաճելի է տեսնել այդ ամենը ու իրոք երբ դու կարողանում ես բարձրացնել մարդկանց
տրամադրությունը դա հրաշալի է ու ձնձաղիկը սպասում էր թե երբ պիտի իրեն պոկեն մայր
հողից:
Հինգերորդ դասարանցինները դուրս էւին եկել մայր դպրոցից զբոսնելու
հանկարծ մի տղա ասաց.
Նայեք ինչքան շատ ձնձակիններ կան ……………….ձնձաղիկը նկատելով
տղային ասաց.
Քույրիկններս հիմա իսկական ժամանակն է մարդկանց
գարնանյին տրամադրությունը բարձացնելու:
Комментариев нет:
Отправить комментарий