հետաքրքիր առակ

Հրեական մի հին առակ պարզաբանում է, թե ինչ հետևանքներ է թողնում բամբասանքը։ Թեև այս առակը տարբեր կերպերով է պատմվում, բայց հիմնականում հետևյալ կերպ է հնչում։
  Մի մարդ շրջում էր քաղաքով մեկ ու զրպարտում այդ քաղաքի իմաստուն մարդուն։ Հետո այս չարակամ զրպարտիչը հասկանում է իր սխալը և գնում է այդ իմաստունի մոտ ներողություն խնդրելու։ Նա ասում է, որ իր մեղքը քավելու համար պատրաստ է ամեն ինչ անելու։ Իմաստուն մարդը պատվիրում է նրան գնալ, մի բարձ վերցնել և միջի բմբուլները ցրիվ տալ քամուն։ Չհասկանալով, թե ինչու է նա այդպիսի բան պատվիրում՝ զրպարտիչը գնում և անում է ճիշտ այդպես։ Հետո վերադառնում է նրա մոտ ու հարցնում.

  — Այժմ իմ մեղքը ներվա՞ծ է։
  — Նախ գնա ու հավաքիր բոլոր բմբուլները,— պատասխանում է իմաստուն մարդը։
  — Ինչպե՞ս հավաքեմ։ Քամին քշել տարել է։
  — Ինչպես որ անհնար է հավաքել բմբուլները, այնպես էլ դժվար է հատուցել այն վնասը, որ հասցրել են քո խոսքերը։
  Առակի իմաստը պարզ է։ Բերանից դուրս եկած խոսքը հնարավոր չէ հետ վերցնել, և հնարավոր չէ վերացնել պատճառած վնասը։ Ուստի որևէ մեկի մասին բամբասելուց առաջ իմաստուն կլինի հիշել, որ այդպես վարվելով՝ մեր խոսքերը բմբուլների պես ցրիվ ենք տալիս քամուն։