вторник, 12 февраля 2013 г.


Անուշ

                                                       
Բազմած լուսնի նուրբ շողերին,                  2  — Եկե՜քքույրե՜րսեգ սարերի
Հովի թևին՝ թըռչելով՝                                          Չըքնաղագեղ ոգիներ,
Փերիները սարի գըլխին                                      Եկե՜քջահել սիրահարի
Հավաքվեցին գիշերով։                                Սերը ողբանք վաղամեռ։  
                      
Օխտն աղբյուրից ջուր է առել                   4  Ջուրն ու ծաղիկ աստղունք դըրել,
Կույս սափորովլուռ ու մունջ,                        Խընդիրք արել աստղերին,
Օխտը ծաղկից ծաղիկ քաղել,                         Փափագ սըրտով խընդիրք արել՝
Կապել սիրո ծաղկեփունջ։                        Բարի ժըպտան իր սերին...



Ափսո՜սԱնո՜ւշսարի ծաղիկ,                   6  Ու նըրանց հետ՝ ցող-արցունքով
Ափսո՜ս իգիթ քու յարին.                                  Լըցված սըրտերն ու աչեր՝
Ափսո՜ս բոյիդ թելիկ-մելիկ,                             Սարի ծաղկունք տըխուր սյուքով
Ափսո՜ս էդ ծով աչքերին...։                         Հառաչեցին էն գիշեր։

Վուշ-վո՜ւշԱնո՜ւշվուշ-վո՜ւշքուրի՜կ,     8    — Եկե՜քքույրե՜րսեգ սարերի
Վո՜ւշ քու սերինքու յարին...                             Չըքնաղագեղ ոգիներ...
Վուշ-վո՜ւշՍարո՜վուշ-վո՜ւշիգի՜թ,               Ու փերիներն էսպես տըխուր
Վո՜ւշ քու սիրած սարերին...                               Երգում էին ողջ գիշեր։

9  Կանչում էին հըրաշալի                              10  Խոր սուզվեցին ակն աղբյուրի,
Հընչյուններով դյութական,                                  Մըտան կաղնին հաստաբուն,
Ու հենց շողաց ցոլքն արևի՝                                Ու լեռնային վըտակների
Անտեսանհետ չըքացան։                            Ալիքները պաղպաջուն։

հղումը`   http://armenian-poetry.blogspot.com/2010/04/blog-post_29.html



Комментариев нет:

Отправить комментарий