Հին հայերի օրացույցում տարին ուներ 12 ամիս` յուրաքանչյուրը 30 օրով և լրացուցիչ 13-րդ ամիս` 5 օրով:
Հին հայկական ամսանուններն են`
- Նավասարդ
- Հոռի
- Սահմի
- Տրե
- Քաղող
- Արաց
- Մեհեկեան
- Արեգ
- Ահեկան
- Մարերի
- Մարգաց
- Հրոտից
- Ավելյաց
Հայոց ամսանունները դիցաբանական ծագում ունեն: Որոշ տոմարագետներ գտնում են,
որ հայոց տոմարիամիսները կոչվել են Հայկ Նահապետի 12 ուստրերի և դուստրերի անուններով:
Հին հայկական օրանուններն են`
- Արե
- Հրանդ
- Արամ
- Մարգար
- Ահրանք
- Մազդեղ
- Աստղիկ
- Միհր
- Ձոպաբեր
- Մուրց
- Երեզկան
- Անի
- Պարխար
- Վանատուր
- Արամազդ
- Մանի
- Ասակ
- Մասիս
- Անահիտ
- Արագած
- Գրգուռ
- Կորդուիք
- Ծմակ
- Լուսնակ
- Ցրոն
- Նպատ
- Վահագն
- Սիմ
- Վարագ
- Գիշերավոր
Ավելյաց ամսվա օրանուններն են`
- Փայլածու
- Արուսյակ
- Հրատ
- Լուսնթագ
- Երևակ
Հայերն ունեցել են ոչ միայն իրենց ազգային ամսանուններն ու օրանունները, այլև օրը (գիշերն ու ցերեկը)բաժանել են 24 հավասար մասերի (ժամերի):
Ցերեկվա ժամանուններն են`
- Այգ
- Ծայգ
- Զայրացյալ
- Ճառագայթյալ
- Շառավիղյալ
- Երկրատես
- Շանթակող
- Հրակաթ
- Հուրփայլյալ
- Թաղանթյալ
- Արագոտ
- Արփող
Գիշերվա ժամանուններն են`
- Խավարակ
- Աղջամուղջ
- Մթացյալ
- Շաղավոտ
- Կամավոտ
- Բավական
- Հավաթափայլ
- Գեղակ
- Լուսաճեմ
- Առավոտ
- Լուսափայլ
- Փայլածու
Комментариев нет:
Отправить комментарий